«Роздум. Мама». Радыёблог Навума Гальпяровіча (аўдыё)

• Передача: Радиоблог
• Дата: 14.10.2021

Гэтае слова разумеюць у свеце на любой мове. Ім называюць самага дарагога чалавека, ім абазначаюць сімвал прыгажосці, дабрыні, мудрасці. З даўніх часоў людзі шанавалі маці, атулялі яе павагай і клопатам.

Пісьменнік і лётчык Антуан Сент-Экзюперы ў адным са сваіх лістоў так звярнуўся да маці: «Вы лепшае, што ёсць у маім жыцці».

Для нас маці – гэта і родная мова, і першыя вымаўленыя словы. Нездарма наш класік Янка Купала напісаў: «Наўчыўся я слоў беларускіх ад маці…»

А свой першы паэтычны зборнік Уладзімір Караткевіч назваў «Матчына душа».

Менавіта вобраз маці стаў асновай для свята, якое адзначаецца сёння па ўсёй краіне.

Паэты і пісьменнікі могуць і ўмеюць знайсці прачулыя словы для маці, але і людзі, што не вызначаюцца літаратурнымі здольнасцямі, выношваюць у душы самыя шчырыя, самыя светлыя думкі і памкненні да тых, хто ім даў жыццё, хто песціў і быў побач у самыя юныя гады сталення, хто застаўся дарагім і родным да самай глыбокай старасці.

Вочы маці і на абразах у храмах, і на карцінах у мастацкіх галерэях, і ў памяці кожнага. Напэўна, няма больш яркага і святога вобраза для кожнага з нас, чым вобраз матулі.

Паэт Юрась Свірка некалі прамовіў:

Ёсць матчына любоў,
Яе не зблытай
З ніякай,бо няма нідзе такой –
Пяшчотнай, бескарыслівай, адкрытай.
Шчаслівы ты, пакуль яна з табой.

Мама... І сёння, замружыўшы вочы, я бачу маміну чырвоную сукенку. Бачу яе вочы і ласкавую ўсмешку і ціхі пяшчотны голас.

Яна нарадзіла мяне ў полацкім раддоме насупраць Сафійскага сабора, і для мяне веліч полацкай Сафійкі заўсёды перагукваецца з успамінамі пра маю родную маму.

У адным са сваіх вершаў я пісаў:

Калі мы ўсе — адна радзіна
І ў нашай любай старане
Шануюць маці і Радзіму,
Дык, значыць, хораша і мне.

Маці і Радзіма. Нездарма для нас гэтыя словы вельмі блізкія, гэтыя пачуцці падобныя.

І святкуючы Дзень маці, мы думаем і пра Радзіму, бо яна ў нас, як і маці, адна.

І гэта не павінны быць толькі высокія словы ў святочны дзень. Нашы маці, як і наша Радзіма маюць патрэбу ў нашай штодзённай увазе і клопаце.

І ў дзіцячым садку, і ў школьным класе, і ў студэнцкай аўдыторыі, і ў заводскіх цэхах, і ў рабочых кабінетах.

І ў сем'ях, дзе любоў да маці і любоў да Радзімы з'яўляецца штодзённым побытам і патрэбай.

А сёння давайце мы падумаем пра нашых любых матуль, адорым іх нашымі ўсмешкамі і цёплымі словамі, парадуем іх нашымі поспехамі і здзяйсненнямі.

І пажадаем ім у наш няпросты час моцнага здароўяі ўдзячных слоў ад дачок, сыноў і ўнукаў.