Непадалёк ад таго месца, дзе прайшло маё дзяцінства, ля Спаса-Еўфрасіннеўскага манастыра ў Полацку, на ўзбярэжжы вірлівай рэчачкі Палаты было поле, і мы часта гулялі там. Асабліва летам там было дужа прыгожа: духмянае разнатраўе, сілуэт цэркаўкі Спаса, высокі палатоўскі бераг з навясным мастком праз раку… І не адразу кідалася ў вочы сціплая таблічка, якая паведамляла, што тут, угэтай зямлі, знаходзяцца рэшткі закатаваных і забітых людзей.
У жніўні 1941 года побач са Спаса-Еўфрасіннеўскім манастыром, на тэрыторыі былога вайсковага гарадка размясціўся транзітны ваенны лагер для савецкіх ваеннапалонных — Дулаг–125. Тут утрымліваліся таксама і мясцовыя цывільныя грамадзяне...
