Роздум. Сіла сяброўства. Радыёблог Навума Гальпяровіча (аўдыё)

Вось і скончыўся гэты незвычайны творчы марафон, які праводзіла наша Міжнароднае радыё "Беларусь". Амаль год мы прымалі эсэ на тэму “Беларуска-кітайскае супрацоўніцтва. Шаўковы шлях і Індустрыяльны парк “Вялікі камень" - маімі вачыма”.
Партнёрамі выступілі Пасольства КНР у нашай краіне, Беларускае таварыства дружбы і культурнай сувязі з замежнымі краінамі і Рэспубліканскі інстытут імя Канфуцыя БДУ.
Шчыра кажучы, у некаторых наша ідэя выклікала пэўны скепсіс і сумнені: як гэта радыё аб’яўляе конкурс друкаваных работ. Ды і мы, прызнаюся, хваляваліся: наколькі актыўна нашы слухачы адгукнуцца на гэтую ініцыятыву.
Сёння прыемна адзначыць, што ўсе сумнені не знайшлі свайго пацвярджэння. Скажу больш, мы нават былі прыемна здзіўлены і актыўнасцю ўдзельнікаў, і колькасцю прадстаўленых работ, і іх высокім прафесійным узроўнем.
“Мой Кітай як адкрыццё — гэта амаль пяцьдзесят незвычайных маладых хлопцаў і дзяўчат, якія вучацца ў Беларускім дзяржаўным педагагічным універсітэце імя Максіма Танка", - напісала адна з пераможцаў творчага спаборніцтва Святлана Кабачэўская. Дарэчы, яна прадставіла сваё эсэ адразу на трох мовах - беларускай, рускай і кітайскай. Яна піша, што Кітай сёння ў яе сэрцы назаўжды.
А другі пераможца, кітайскі грамадзянін, аспірант гэтага ж універсітэта Ван Шывэй нават склаў невялікую паэму “На адным шляху пад сінім небам”, а ў заключэнне адзначыў: “ Праект “Адзін пояс – адзін шлях “ паявіўся ў век глабалізацыі. Гэта вынік адкрытасці і супрацоўніцтва, а не інструмент геапалітыкі”.
Вучань трэцяга класа СШ №4 Мінска Віталь Грышкевіч напісаў цудоўную казку пра вялікія прыгоды чароўных істот на вялікім шаўковым шляху.
Усяго да нас на радыё паступіла шэсцьдзесят эсэ на беларускай, рускай, кітайскай мовах не толькі з нашай Беларусі і Кітая, але і з Расіі і Польшчы.
Сярод пераможцаў сям’я Бугаёвых з Віцебска, намеснік дырэктара сумеснай кампаніі ZТЕ Уладзімір Спірын, мінская студэнтка Алена Бірукова, ветэраны працы Валерый Васілеўскі з Глуска і мінчанін Анатоль Свяцкі, усяго дванаццаць чалавек.
Па выніках конкурсу ў адным з нашых выдавецтваў выйдзе зборнік лепшых  дасланых работ. Урачыстае закрыццё Міжнароднага конкурсу і ўручэнне прызоў адбудзецца 21 сакавіка ў атэлі “ Пекін”.
Можна было б і далей распавядаць пра ўдзельнікаў конкурсу, бо кожны з іх унёс нейкую сваю яркую фарбу ў цудоўны малюнак нашага сяброўства і ўзаемадзеяння.
Я ж хацеў бы падкрэсліць разам з тым імкненне простых людзей да ўзаемаразумення, да знаходжання агульных мэтаў і дасягнення агульных здзяйсненняў. У наш няпросты час, калі ў свеце так шмат супрацьстаянняў на этнічнай, рэлігійнай, міжасабістай глебе, калі галаву падымае ксенафобія, шавінізм і проста нацызм, вельмі важна шукаць тое, што аб’ядноўвае людзей у імкненні да згоды, паразумення, супрацоўніцтва.
Магутны Кітай з вялікай гісторыяй і наша Беларусь - краіны, якія раздзяляюць тысячы кіламетраў, якія маюць розныя традыцыі, розныя мовы, розныя звычкі, вось гэты вялікі шоўкавы шлях збірае на супольную працу і на шчырае сяброўства. Прыемна, што мы, журналісты, спрыяем гэтым высакародным і стваральным справам.
А завяршыць хачу зноў цытатай з аднаго з дасланых на конкурс эсэ. Гэтыя словы належаць Алене Бугаёвай з Віцебска: “Думаю, што і ваш цудоўны конкурс, у якім мы ўдзельнічаем усёй сям’ёй, таксама прынясе вялікую карысць. Бо ён не проста знаёміць з нашым вялікім сябрам Кітаем, але расказвае пра сяброўства нашых краін. Сябры – гэта моцна! Гэта – сіла!”
Што тут скажаш! Сапраўды, няма нічога мацнейшага за сапраўднае сяброўства!
Гэта, напэўна і ёсць галоўны вынік нашага конкурсу.