Кропкі над «і». Наперад, Барысаў! Радыёблог Аляксандра Шустэра
Вялікі футбольны тыдзень чакае ўсіх балельшчыкаў. Спачатку самы чаканы матч гэтай восені – БАТЭ-“Арсенал”, а пасля “класіка” чэмпіянату Беларусі – “Дынама” (Мінск) – БАТЭ. Ці ёсць шансы ў Барысава нагнаць страху на лонданскага гранда, а пасля абысці ў чэмпіёнскай гонцы апанентаў з беларускай сталіцы – на гэтую тэму і паразважаем сёння ў “Радыёблогу”.
Але спачатку – пра падзеі мінулага уік-энда, а дакладней - 23-га тура нашага футбольнага першынства. Пачалося ўсё ў пятніцу з дынамаўскага дэрбі. Стараюся назіраць за ключавымі матчамі менавіта на трыбунах, і сустрэча ў Брэсце не стала выключэннем. Каманды падышлі да яе ў розным настроі. Мінск – на першым месцы і пасля серыі з сямі перамог запар. Брэст – пасля жахлівага паражэння ў Слуцку. Жахлівага не з пункту гледжання ліку, канешне – а з таго, што мяч заляцеў у дынамаўскія вароты над вушамі галкіпера Малерба, калі гадзіннік адлічваў апошнюю хвіліну. Крыўдна, што тут скажаш, але як прызнае трэнер Уладзімір Журавель, з наборам ачкоў на палях сапернікаў – увогуле катастрофа.
Затое дома “бела-сінія” здольныя на сапраўдныя подзвігі. Таму фанаты, з якімі давялося пагутарыць перад гульнёй, выказвалі асцярожны аптымізм – як мінімум на нічыю разлічваць можна. І хвіліны да 70-й гульня сапраўды дрэйфавала ў нічыйную гавань. Пакуль “з засады” не выйшаў Торэс – і не вырашыў усё фенаменальным ударам са штрафнога.
Пасля Сяргей Гурэнка, трэнер мінчан, наракаў на поле - што не поле, а багна, і суддзю – неспрактыкаванага, што “распусціў” гульню і дазволіў грубую, а не проста жорсткую барацьбу. Уладзімір Журавель гаварыў пра мэту – 4-е месца, а ўлічваючы колькасць канкурэнтаў – пасаваць нават перад самым аўтарытэтным сапернікам не выходзіць. І Мінску крыўдаваць сапраўды няма чаго - ачкоў у Брэсце не длічыліся і БАТЭ, і “Шахцёр”.
Што праўда, вынік дынамаўскага дэрбі прынёс ім ці не больш радасці, чым уласна пераможцам. Гэта ва ўнісон казалі ігракі і трэнеры праследвальнікаў мінчан пасля буйных перамог днём пазней. Барысаў быццам аддзячыў Брэсту, адправіўшы 6 мячоў у вароты “Слуцка”, што зараз займае як раз тое месца, куды імкнецца “Дынама”. Салігорск знішчыў небараку-“Іслач” і зноў выбіўся ў лідары. Перавага – ачко над Мінскам і два – над БАТЭ.
Пра Барысаў асаблівая размова. У адрозенні ад канкурэнтаў, ён вядзе барацьбу на два фронты, і ў Лізе Еўропы – зусім не без шансаў. Як паказала гульня ў Бялградзе, “Црвену Звезду” трэба паважаць, але не баяцца. “Кёльн” церпіць бедства ў чэмпіянаце Германіі, “Арсенал” з колішняга лідара ператвараецца ў сярэднюю каманду англійскай Прэм’ер-лігі. Умоўныя 10 ачкоў (тры дамашнія перамогі плюс узгаданая нічыя ў Сербіі) з высокай верагоднасцю дазволяць БАТЭ заняць 2-е месца ў групе.
У чацвер на “Барысаў-Арэну” завітае “Арсенал”, і найлепшы момант для гэтай сустрэчы прыдумаць было цяжка. Яшчэ з часоў Віктара Ганчарэнкі БАТЭ выходзіў на пік формы ў жніўні-верасні, калі шумеў перамогамі ў Лізе Чэмпіёнаў і вырашаў усе справы ў чэмпіянаце Беларусі. Традыцыю пабіваць еўрапейскіх грандаў прадоўжыў і Аляксандр Ермаковіч – гэта ўжо ён камандаваў парадам у гонар “Ромы” і “Атлетыка”. У іх канешне і хата ніжэй, і дым радзей, чым у “Арсенала”. Але ў “кананіраў” сёння вечарам – сустрэча з “Вест Бромвічам”, а ў нядзелю – з “Брайтанам”. Шанс не тое каб дагнаць, але не адпусціць манчэстарскі цягнік зусім далёка. І логіка падказвае, што ў сярэдзіне тыдня Арсен Венгер дасць адпачыць лідарам. Наўрад ці ён ужо зараз плануе трапіць ў Лігу Чэмпіёнаў леташняй дарогай “Юнайтэд”.
Гэтым момантам, калі БАТЭ сапраўды разлічвае пазмагацца за выхад у плэй-оф, трэба карыстацца. У 1/16 фіналу Лігі Еўропы Барысаў трапляў ужо двойчы – дык навошта паніжаць стаўкі?.. Тым больш – з настроем і формай зараз сапраўды парадак. Разгромы “Слуцка” і асабліва “Шахцёра” паказалі, што ігракі зноў атрымліваюць задавльненне ад футбола і гульні адзін з адным, а не адбываюць павіннасць, і за трэнера - гарой. Ды і падтрымка на трыбунах, штосьці падказвае, будзе адрознівацца не толькі колькасна, але і якасна.
А тое, што пасля “Арсенала” БАТЭ чакае паядынак з мінскім “Дынама” – па любым раскладзе, не менш важны, бо чэмпіянат Беларусі для “жоўта-сініх” такі ж прыярытэт – можа і лепей. Лепей, чым “Мінск” або “Крумкачы”. Эмоцый і сіл на сур’ёзных сапернікаў у Барысава хапае.